Onderaan staat de nederlandse tekst
Bremanism in Brazil
We often state there hasn’t been another company that has fully embraced Bremanism. But that is not completely true. By the end of the 20th century one entrepreneur in Brazil has incorporated many of the fundamental principles of Bremanism in his own company. Like Breman his business incorporates a form of democracy and even shares part of its profits with its employees. This entrepreneur has shown Bremanism isn’t independent of itself, but part of a greater movement trying to change traditional corporate structuring.
All kidding aside
I don’t have to tell you the company mentioned above is no other than Semco, Ricardo Semler’s company. The man who became world renowned for his corporate re-engineering and management policies. It would be foolish to believe Semler had any pre-knowledge of Bremanism when he created his Semco way. After all, he was only 14 years old when in September 1973, The Financial Times wrote about Bremanism in an article called “More power to the Dutch workers”. Chances are small teenage Ricardo read about this medium sized plumbing company from Genemuiden, The Netherlands.
After all, he was only 14 years old when in September 1973, The Financial Times wrote about Bremanism in an article called “More power to the Dutch workers”.
Our similarities
Both Ricardo Semler and Reind Breman created a system revolving around the notion of equivalence. They both created a system of industrial democracy and to emphasize equality even more they share their profits. Both describe a new view on leadership. A manager/leader should perform according to the expectations of his/her employees, not just according to the expectations of the shareholder. Both embrace and stimulate entrepreneurship. Furthermore it’s the long-term viability that matters, not so much the size or growth of the company. They’d rather both have small business entities in which employees can feel like entrepreneurs themselves.
Our Differences
Despite the similarities there are differences between Semco and Bremanism. Both systems have ditched the traditional pyramid organization structure. However Breman has inverted the traditional pyramid, Semco has abolished it completely. No more organograms, instead they use organizational circles. No more job titles, just pick whatever you like. Semco might have the advantage over Breman here.
Both Semco and Breman strive for equality. However Bremanism seems to have the advantage over Semco when it comes to equality. Take the sharing of profits for instance. Semco shares 25% of its profits with its employees. Yet true equality is reached in a situation where the split is equal, thus sharing 50% of the profits. With Semco capital isn’t completely neutralized, something which will stand in the way of true equivalence.
What both could learn from each other
Ricardo Semler has proven their great story may go, can go and has gone all over the world. Whether we write it down in a book or fly across the globe to give lectures. Ricardo has shown people want an alternative, now maybe more than ever.
I would like to advise Ricardo to consider neutralizing Semco’s capital. How do you ensure your great system not only upholds today and tomorrow, but also in 10, 50 or a 100 years? There will be a moment in time when Ricardo and Reind can’t look after their systems anymore. Has enough been done to ensure the survival of both systems? Given that Breman has a 20 year advantage over Semco in surviving with an unique system we would like to help him face the challenges ahead. Ricardo / Mr. Semler , consider this an open ended invitation to come over and drink a cup of coffee in beautiful Genemuiden, The Netherlands.
Ricardo / Mr. Semler , consider this an open ended invitation to come over and drink a cup of coffee in beautiful Genemuiden, The Netherlands.
Bremanisme in Brazilië
Vaak nemen wij de stelling in dat er geen enkel bedrijf is geweest dat het Bremanisme volledig heeft omarmd. In dit artikel wil ik dat toch een beetje nuanceren. Er is namelijk een ondernemer in Brazilië geweest die aan het einde van de 20e eeuw heel veel van de componenten van het Bremanisme in zijn bedrijf geïmplementeerd heeft. Ook dit bedrijf heeft de medezeggenschap geregeld en deelt een stuk van de winst met het personeel. Deze ondernemer heeft laten zien dat het Bremanisme niet een op zichzelf staand iets is, maar dat de traditionele vorm van organiseren toch echt zal moeten wijzigen.
Alle gekheid op een stokje!
Ik hoef natuurlijk niet uit te leggen dat het bovenstaande gaat over Semco, het bedrijf van Ricardo Semler; de man die wereldberoemd werd met zijn organisatiestructuur en manier van leidinggeven. Het is natuurlijk van de zotte om te stellen dat Ricardo Semler ook maar enige kennis had van het Bremanisme. Immers toen “The Financial Times” op 26 september 1973 schreef over “More power to the Dutch workers” was Ricardo Semler pas 14 jaar oud. Een kleine kans dat hij toen al de Financial Times las, waarin verteld werd over dat middelgrote installateurtje uit Genemuiden.
Immers toen “The Financial Times” op 26 september 1973 schreef over “More power to the Dutch workers” was Ricardo Semler pas 14 jaar oud.
De overeenkomsten
Zowel Ricardo Semler als Reind Breman hebben een systeem neergezet dat draait om gelijkwaardigheid. De medezeggenschap van de medewerker is georganiseerd. En om dit te bevestigen is er sprake van winstdeling. Tevens beschrijven beiden de rol van de leidinggevende. De leidinggevende moet functioneren in de ogen van de medewerker, niet perse die van de aandeelhouder. Ook stimuleren beiden het ondernemerschap. Waarbij de grootte van het bedrijf niet van belang is, maar juist de lange termijn levensduur. Het liefst hebben ze kleine werkmaatschappijen, waarin de medewerkers zich voelen als zelfstandige ondernemers.
De verschillen
Ondanks de vele overeenkomsten zijn er toch ook verschillen te ontdekken. Beide systemen zijn van de traditionele organisatiepiramide afgestapt. Waar Breman de piramide gekanteld heeft, heeft Semco hier een schep bovenop gedaan. Semco heeft de traditionele hiërarchie compleet afgeschaft. Geen organigram maar organisatiecirkels. En functietitels, die mag je zelf uitkiezen. Ik denk dat Breman hier wellicht nog eens naar kan kijken.
Verder streven beide systemen gelijkwaardigheid na. Echter, ik kan niet anders concluderen dan dat dit beter geborgd is in het Bremanisme. Neem bijvoorbeeld de winstdeling. Bij Semco wordt 25% van de winst met het personeel gedeeld. Maar wil je dit echt gelijkwaardig doen, dan moet dat 50% zijn. Verder is bij Semco het bezit niet echt geneutraliseerd. Iets wat volledige gelijkwaardigheid in de weg blijft staan.
Wat zouden beiden van elkaar kunnen leren
Breman kan van Ricardo Semler leren dat het geweldige verhaal dat ze te vertellen hebben de wereld over mag en kan gaan. En of we dat nu in een boek schrijven of lezingen geven over de hele wereld, Ricardo heeft laten zien dat er een publiek voor is. En nu misschien nog wel meer dan vroeger.
Verder zou ik Ricardo mee willen geven eens echt te kijken naar het neutraliseren van het bezit. Hoe borg je dat niet alleen nu het geweldige systeem standhoudt, maar ook over 10, 50 of 100 jaar? Er komt een moment dat Ricardo en Reind niet meer de hoeders van hun eigen systeem zijn. En is er dan voldoende gedaan om dit te borgen? Aangezien Breman bijna 20 jaar voorsprong heeft, zouden wij Ricardo Semler graag behoeden voor de uitdagingen die nog op hem en zijn bedrijf afkomen. Ricardo / Mr. Semler , zie dit als een open uitnodiging om eens een bak koffie te komen drinken in het mooie Genemuiden.
Ricardo / Mr. Semler , zie dit als een open uitnodiging om eens een bak koffie te komen drinken in het mooie Genemuiden.
