Is het gras bij de buren groener?
De gekte in de bouw is weer losgebarsten. Er is voldoende werk, prijzen van materialen en mensen schieten omhoog. Iedereen heeft het over het personeelstekort. En iedereen in de bouw zit weer aan elkaars medewerkers te trekken.
Misschien ben jij ook wel benaderd.
En dat voelt goed, men heeft belangstelling in jou. Iets wat je dagelijks misschien wel minder ervaart. Of misschien bieden ze wel veel meer loon, een mooiere baan. Je gaat twijfelen, overlegt het eens thuis of met een collega en neemt een beslissing. Ik ga of ik blijf.
Ik schrijf dit niet om iedereen eeuwig aan Breman te verbinden, mensen komen en mensen gaan. Maar ik wil je wel helpen nadenken. Heb je laten weten wat er speelt? Wat je ambities zijn? Want misschien kan je huidige werkplek wel verbeterd worden. Het lijkt misschien makkelijker om gewoon weg te gaan, maar weet wat je achterlaat.
Er is geen ander bedrijf waar de medewerkers echt de helft van de zeggenschap hebben. Waar jouw mening er toe doet. Waar veel zaken, die je als ‘normaal’ beschouwt heel goed geregeld zijn. Want hoe vaak is je salaris te laat geweest? En weet je wat het is om bij de balie van de groothandel te staan en dat je geen spullen mee krijgt omdat je baas het niet kan betalen?
Mijn oproep is, ga het gesprek binnen Breman aan. Met je directe collega’s, met je leidinggevende, met je directeur, met de ondernemingsraad. Neem initiatief en zorg dat jouw werkplek en die van je collega’s groener wordt (of blijft) dan die bij de buren.
In onderstaande linkjes zie je wat het inhoudt om te werken bij Breman, maar ook lees je er persoonlijke verhalen. Ik ben benieuwd naar jou ervaringen, deel ze met me.
