De laatste tijd deel ik veel over Breman, het Bremanisme en het Breman systeem. Ik kan me voorstellen dat het soms wat overweldigend is. En ook wel eens teveel. Het kan reacties oproepen als: mooi praatje, maar is het echt zo? Of: ik ken wel een voorbeeld dat het niet zo is.
Ik zal jullie uit de droom helpen, het is bij Breman ook niet perfect. We zijn een bedrijf zoals er velen zijn. We werken met mensen. Hebben klanten en leveranciers. Ook bij ons gaat echt wel eens iets fout. Of gebeuren er dingen waar we niet trots op zijn.
Om die reden zou ik kunnen stoppen met het delen van het verhaal van Breman. Maar waar Breman voor staat is te bijzonder om de wereld te onthouden. Ik gun medewerkers en werkgevers meer plezier in het werk en leven. Daarom blijf ik het verhaal delen aan wie het wil horen. En misschien ook wel aan wie het (nog) niet wil horen.
Van belang is hoe we er bij Breman mee omgaan. Als we erachter komen dat er iets bij Breman gebeurt waar we niet trots op zijn. Dat we dan handelen naar wat we zeggen. Walk the talk.
