Het valt me op dat de laatste tijd steeds vaker wordt gezegd en geschreven dat de bouw niet innovatief is. Het wordt zo vaak gezegd dat je het bijna gaat geloven. Maar is dat nu wel echt zo. Is er dan de afgelopen jaren helemaal niets gebeurd? En hoe was dat vroeger? Dit alles zette me aan het denken. En ik kan niet anders concluderen dat we best innovatief zijn, en dat er enorm veel veranderd is. Echter het kan nog zoveel sneller, beter en constructiever.
Hoe ik bij deze conclusie kom? Als ik naar Breman kijk dan zie ik een bedrijf wat in de 90 jaar dat ze bestaat enorm veranderd is, zelf veel verandering teweeg gebracht heeft, en vaak voorop gelopen heeft. Laten we eens bij het begin beginnen. Breman is begonnen als een fietsenmaker, en is daarna elektra gaan aanleggen. Toen het aardgas opkwam zijn we daarin mee ontwikkeld. Hoe deed Breman dat dan? Het is met vallen, opstaan, leren en proberen gegaan.
Een mooi voorbeeld daarvan is de opkomst van de kabeltelevisie. In de jaren 70 is Breman een start-up begonnen genaamd Breca. Breman Centrale Antennesystemen. Dit bedrijfje was naast de bestaande business gezet om zich volledig te specialiseren in de aanleg van de voorzieningen voor de kabeltelevisie. Het bedrijfje heeft ongeveer 5 jaar bestaan.
Is verandering altijd makkelijk geweest? Ik denk het niet. Hoe de huidige gevestigde orde reageert op disruptors is vergelijkbaar met die van onze monteurs als er nieuwe producten komen. Ooit werden leidingen gefit en gelast, een stukje vakwerk waar men trots op was, maar ook veel tijd aan kwijt was. Toen er knelfittingen en dunwandige pijp kwam reageerden de monteurs erg terughoudend. Het kon toch zeker geen goed product zijn. Nog maar niet te spreken van de volgende stap. Kunstof leidingen en fittingen, hoe kun je het bedenken. Iets wat vandaag de dag de normaalste zaak van de wereld is en zeker een stuk sneller.
De laatste jaren is er steeds meer vraag naar het anders organiseren. Steeds meer bedrijven spreken van de piramide kantelen, bottom up, ontmanagen, en natuurlijk het wereldberoemde voorbeeld Ricardo Semler. Met zijn boek Semco stijl reist hij sinds de jaren 90 de wereld over om zijn geweldige verhaal te vertellen. Een verhaal over de organisatiestructuur van zijn bedrijf Semco. Een structuur die in veel opzichten lijkt op die van het Bremanisme. Ik blijf het bijzonder vinden hoe Ricardo Semler en Reind Breman afzonderlijk van elkaar een systeem ontwikkelen met zoveel gelijkenissen. Wel leuk om te noemen dat Reind 20 jaar eerder was.
Iets anders wat momenteel hot is, is prefabriceren of noem het industrialisering. Ook iets waar Breman al lange tijd goed in is. Vroegah, toen radiatoren nog onbeschilderd in de woning werden geplaatst kwam Breman op het idee om dit in de werkplaats te doen. Nu weten we niet beter. Sinds die tijd is Breman vele installatieonderdelen gaan prefabriceren.
Nog zoiets van dit moment standaardisatie. Hoe meer gestandaardiseerd hoe beter het in het proces past. De laatste jaren worden veel bouwdelen gestandaardiseerd. Iets wat al jaren standaard is in iedere woning is is de meterkast. Er is een tijd geweest dat iedere gemeente zijn eigen voorschriften hiervoor. In de vorige eeuw is het onder andere Breman geweest die met een standaard alle instanties afgereden is om dit te standaardiseren.
Als je de ontwikkeling van de bouw van de afgelopen jaren moet noemen dan is dat toch wel BIM. Iets wat nog maar in de kinderschoenen staat, maar wat echt iets voor de bouw kan gaan betekenen. Echter al sinds de jaren 90 kunnen we ons riool rechtstreeks bestellen uit onze digitale tekening.
Wat zijn dan de ontwikkelingen waar we nu vlak voor staan? 3D printen? Internet of Things? Verdere digitalisering? Gasloos of all electric bouwen? Circulaire economie? Enzovoort? En hoe gaan we hier mee om? Nou simpel, net als vroeger. Het is vallen, opstaan, leren en proberen. Als we maar open staan voor verandering en het niet als bedreiging zien, maar als een kans. Zodat we over 90 jaar kunnen zeggen. We zijn begonnen als fietsenmaker, waren toen installateur en nu ……….
